Улс төрчдийн шалиг жүжиг

Улиг болсон хямдхан яриа

Уралцан идэлцэх хүн сүрэг

Удаан амьдрахгүй л юмсан энд

Цонх мөргөн инээлдэх

Цасны сүүлчийн бүжиг

Гараад ирээ, нисээд ир хэмээнэ

Эртлэн ирээд ажлын цонхоор будрах цасыг харан суухад:

Үй олон цасны бяцхан гарууд намайг даллан дуудах мэт, цонх мөргөн хөхрөлдөн инээлдэх мэт...

Даллан дуудах

Сая сая бяцхан гар

Нисээд ирээ 

Гараад ирээ хэмээнэ... 

Төдөлгүй цонх бид хоёр хөтлөлцөн зах хязгааргүй түг түмэн цастай хамт түгжрэн багшрах хотын дээр бүжиглэх шиг.

Гэхдээ энэ бүхэн тэдгээр цасны сүүлчийн бүжиг. Хэн ч үл анзаарах далд гунигтай гэнэн инээмсэглэлүүд тэнгэрээр нэлэнхүй болжээ...

Цонх бид хоёр хөтлөлцөн ниснэ

Цас, цонх хоёр хөтлөлцөн эргэнэ

Цас, хавар хоёр хөтлөлцөн бүжнэ

Цонх инээнэ

Цас инээнэ

Хавар инээнэ....

Тэнгэрт төрсөн тэдний үхлийн бүжиг гоо сайхны оргилд хүрээд хэн нэгний цув, хацар, шүхэр, малгай, машины цонх, цардмал зам дээр ихэмсгээр мөхнө...

Улиг болсон хямдхан ярианаас залхаад цас мэт эхэмсэг үхэх битүүхэн хүсэл...

Гавал тарихаа улайстал ажилласны дараа
Ганц нэг шүлгийн мөрүүд гүйлгэн унших минь
Чадал хүчээ шавхан шавхан цөлөөр алхаж ирээд
Час хийсэн мөстэй, хүйтэн колаг залгилах шиг...

Үүлс газарт бууж өнгө өнгөөр солонгорон гэрэлтэхэд хүн амьтан амьсгалж үл тэвчин тал бүр гүйнэ. . .

Асар хурдан гариг ертөнц дээр шөнө болж тэнгэрт олон одод түгэв. Гайхалтай том, тод, олон өнгө өнгийн од, гүнээс гүн бүр байж боломгүй гил хар тэнгэрт гялтганах оддыг хараад мэл гайхав. Сохор хүн хараа орох мэт, эсвэл цонхны шилээ удаан арчилгүй байж байгаад арчих мэт ТУНАРСАН ШӨНИЙН ТЭНГЭР намайг эзэмдэн татна.  
2012,04,17

• Харь гаригаас ирсэн мэт
  Гайхан зогсов
  Харих юмсан ТЭН-д ГЭР-тээ