9/22/10

INCEPTION

Танихгүй байна өөрийгөө
Таамаг, сэдэл өчүүхэн цэг
Таримал санаа өтгөн ой
Мөчир дүүрэн өтсөн алим
Алим магадгүй миний гэр
Амттай гүн нойр эсвэл
Хэн нэгний зүүдний үр
Хэн нэгний хурууны хээ
Эхлэлгүй төгсгөлгүй мөнх
Эргэлдсээр л эргэлдсээр л
Хайр хүсэл бүгд хамаагүй
Цас бороо цагаан бас удаан
Хэн нэгэн дуулна холоос..
Төөрөгдөл нь мэдлэг
Төгсөхгүй нь мэдрэмж
Эргэж санахгүй...
Энд байхгүй..

9/18/10

Сайн байна уу миний огторгуй
Сарны гэрэлтэй муурын нүдхэн минь
Хаана байна бид?
Хана үгүй, хаалга үгүй
Цантсан тэнгэр нь цацарсан зурагтай
Цагийн зүү нь модтой чихэртэй
Сэтгэл нь шоколадтай зайрмагтай
Шилэн тирко шиг дурлалтай
Сэрхийг хүсэмгүй орчлон буюу.
Их сургуулийн гудамжинд
Инээд баяр гуниг хөглөрсөн
Замаар нэг хуучин дурсамжууд
Залуу насны гэрэлт өдрүүд
Эргээд бодно алхаж байсан хамт
Энд одоо ч түүний шаахай товших шиг
Хаа нэг ганц шар навч
Хаачихаа мэдэхгүй надшиг эргэлдээд
Харин тэр улиас мод одоо ч залуу хэвээрээ
Маргааш бүгд эндээс нисэн одно
Манаач өвөө, цэнхэр мухлаг бас ногоон сандал
Мөнх настай гэдгийг хэн ч анзаарахүй..
Намайг үнс бороо минь
Навчийг үнс дусал минь
Үүлэнд төрдөг чиний
Амьдрал үнсэлт
Үнсээд мөхөх чиний
Маргааш би.

9/15/10

Хаанаас хаанаас би чамайг миний тэнгэр байхаар дуудсан юм бэ?
Хамгийн сүүлчийн шаргал навчаар зүрхээ сольё
Хаанаас хаанаас энэ намар цагийн салхи үлээнэ вэ?...

9/11/10

Чимэг зүүсгэлт гялгар охидын
Чихрийн цаас шиг ярианаас залхав
Чимээгүй байх нь юутай энгийн

Тэндхийн одод гар сунгах төдий ойрхон
Тийм хурц тийм гүн нүдийг өөр хаана ч харахгүй
Тийм болохоор би тэндээс зугтаасан
Тэнд нар мандах нь уран зураг шиг
Тийм удаан тийм тод инээмсэглэлийг өөр хаана ч хараагүй
Тийм болохоор би тэндээс зугтаасан
Тэндхийн бүхэн тэндхийнх байсан
Тийм болохоор би тэндээс зугтаасан