skip to main |
skip to sidebar
Одод яасан олонОрчлон яасан жижигАлдаа яасан олонАмьдрал яасан богино
Шөнө ургадаг цэцгийн үнэр согтоох шидтэй
Мөнх урсдаг түүний нулимс улаан өнгөтэй
Орчлонгийн хүсэл хүжийн үнэр мэт хэврэг
Очих газар бүгдийнх ямхын төдий нэг л цэг
Санаа алдахын төдий мултран унах
Сүүлчийн тэр навч
Сарны гэрлээс зүүгдэн саатав.